Gazeteci Şule Aydın görüntülerin toplumdaki karşılığı ve tesirini sorarak programa başladı. Okuyan bu soruyu şöyle yanıtladı:
“Türkiye’ye dönerse eski işlerini sürdüremez, yaratılan imaj işlerine yaramaz. Kendisi de bir uğraş gösteriyor, imaj yaratmaya çalışıyor. “Temiz değilim, kurtarıcı değilim” diyor lakin Türkiye toplumu, muhalefet etrafı o kadar çaresiz bırakıldı ki çok kolay peşine takılıyor. Bir kişi daha sırada bekliyor aslında; Cem Uzan. O da örgütü olmadan siyasete girdi. İnsanlara tehditler yağdıran, şantaj yapan birisi müthiş oylar aldı. Türkiye’de bu türlü bir alışkanlık var. Toplum çaresiz bırakıldığında kahraman yaratma isteği doğuyor. Natürel Peker profesyonel bir manzara veriyor, görüntülerinin kurgusu da o denli. Aslında her görüntüde yeni olgu diyebileceğimiz 2 ya da 3 şey oluyor, 5 dakikada söylenecek bir şeyi uzatıyor. Göze çarpmayan bir olgu da var; İşin edebiyat kısmı en az somut bilgiler kadar kıymetli. Bu kahraman yaratılması problemi üzücü fakat. Ben Peker’in savlarının yanlışsız olduğunu düşünüyorum. Bu çeşit bir hesaplaşma içine giren bir insan palavra söyleme muhtaçlığı duymaz. Zira söylediklerinden çok daha fazlası gerçek. Öte yandan “Organize hata örgütü” dünyanın en saçma lafı. Atilla Aşut işaret etmişti, organize olmayan örgüt zati olmaz. Ne yaptığı ve ne iş yaptığı muhakkak Peker’in. Beşerler ‘Cumhurbaşkanı ol oy verelim’ derken de içtenler. Kolay kahraman yaratıp gözden çıkaran toplumlar örgütsüz toplumlardır. Ne yazık ki örgütsüz toplumlar da kabahat örgütlerine taparlar.”
‘Erdoğan’ı üzmeyecek geçiş formülleri konuşuluyor’
Şule Aydın Anadolu Ajansı muhabirinin sorusunu hatırlatarak “bu çıkışlardan AKP içerisindeki arbedeyi mı okumak lazım?” sorusunu yöneltti. Dar manasıyla AKP’yi değil, MHP’yi de içine alarak pahalandırmak gerektiğini söyleyen Okuyan şunları söyledi:
“Bizim eleştirip, ‘parçası değiliz’ dediğimiz muhalefetin stratejisi, iktidar bloğunu içerden çözmek, modül koparmak. Babacan, Davutoğlu eklendi, daha evvel eklenenler var, demek ki biraz muvaffakiyet var. Bunun birden fazla nedeni var. Muhalefet bu parçayı koparamazsak seçmen çoğunluğu elde edemeyiz diyor lakin problem bundan ibaret değil sorun. AKP iktidarının “başarı öyküsü” hem emperyalist merkezler hem de Türkiye’deki büyük sermaye sınıfının önemli yığınağıyla gerçekleşti. Bu takviyenin çok açık ki bir kısmı gitti ancak bu çizgiden tekrar de sermaye sınıfı vazgeçmek istemiyor. Sermayeye AKP’nin en büyük yeterliliği kuralsızlık. Bazen rahatsızlıklarını lisana getirseler de büyük paralar kazandılar, sermaye hareketine müsaadeler, tabiat talanı üzere. Daima yasal düzenlemelerle sendikal haklar da askıya alındı. Bunun devamını istiyorlar. O vakit da şu akıllara geliyor: Erdoğan’ın gücünü biraz azaltacak formda AKP’yi tırpanlamak. Tıpkı vakitte AKP’de fazla yıpranmış ve cebini gereğinden fazla dolduran, öne çıkan aktörlerin etkisizleştirilip, devam etmek. Bu daha evvel de denendi. Mesela “Yenikapı Ruhu” dendiği vakit 15 Temmuz’dan sonra, bu sermaye etraflarının bir projesiydi, CHP de atladı bunun üzerine çabucak. Bizim muhalefet sermayenin istediği tahlile yöneliyor. CHP’nin, İYİP’in, Saadet Partisi’nin ve başka muhalefetin, sermayenin ve yurt dışındaki emperyalist merkezlerin önereceği dışında tahlilleri yok, onları ikna etmek zorundalar. Artık o yüzden de Türkiye’de “AKP’li bir çözüm” ya da “AKP’siz Erdoğan’lı çözüm” üzere AKP Türkiye’sini biraz sürdürücek bir tahlil arayışı var. Tüm bu olanlarla bunların ilgisi ne? Peker’in açıklamasında AKP’nin kimi isimleri korunuyor. Üç isim verebilirim; Akar, Fidan ve Kalın. Son devirde AKP’de siyasi polemiklere girmeyen kendini yıpratmayan aktörler bunlar. Bilhassa Kalın kıymetli bir stratejik akıl AKP içerisinde; gündelik şeylerden uzak duruyor. Mesela Erkan Uğur sorununu örneğin kendi açısından âlâ yönetti. Belirli ki AKP’de kimi ögeler devre dışı kalacak; Soylu olur, Damat olur, Ağar olur bunu bilemem. Ancak eninde sonunda bazılarından vazgeçmek zorunda kalacaklar. Burada diğer aktörler öne çıkacak.
Son devirde muhalefet etraflarından de Erdoğan’ı üzmeyecek geçiş formülleri konuşuluyor. Bunların hepsi mümkün, zira muhalefet ve iktidarın uzlaştığı bir nokta var: Türkiye’de radikal halk hareketleri olmaksızın bir yumuşak geçiş. AKP’nin ‘fabrika ayarları’ dedikleri aşırılıkların budandığı bir tahlil arıyorlar. Bu olur olmaz farklı ancak ben Peker’in de buraya işaret ettiğini düşünüyorum. Muhalefetin belirli birtakım projelerine de eklemlenme hali var. Peker’i muhalefet konuşturuyor demiyorum ancak bir örtüşme hali var. Bu örtüşme olmasaydı Peker bu kadar konuşamazdı mümkün değil. AA muhabirinin kelamları filan da AKP’de, tabanında tartışılıyor artık. “Bu bu türlü gitmez” diyenlerin sayısı artıyor. Taşrada siyasi istikrarları ekseriyetle o yerleşimlerin oto galericileri, beyaz eşya satıcıları üzere güçlü büyük iş etrafları belirler. Son devirde AKP’den ayrılmalar başladığını duyuyoruz. Bu kıymetli bir göstergedir. Demek ki gündemde bir AKP içi çözülme var, bu hükümeti yıkmaya götürür mü bilemeyiz. Kartlar tekrar karılıyor. Peker de oraya oynuyor. Peker siyasi kimliği olan birisi. Seslendiği kitle ‘ülkücü’ topluluk. Burada Bahçeli’nin işini de çok zorlaştırıyor. O topluluğun kulağını açıp dinlediği kişi artık Peker ve ‘siyasete girmeyeceğim’ diyor. Bütün bu gelişmeler Akşener’e yarıyor açık bir halde. İdeolojiyi paraya çeviren aktörlerin peşinden giden MHP kan kaybeder.”
‘Türkiye’de solun onayını almayan hiçbir şey meşrulaşamaz’
“Tüm görüntülerde ülkücü tabanın haz etmediği sembol isimler ve solla ilgili söyledikleri oluyor. “İyi ve berbat solcular vardır” ya da “Devlet benim için dokunulmazdır ancak devletin içinde berbatlar vardır” üzere şeyler diyor. Artık sol niçin ortaya girdi? Yıllardır bilinen bir kural var: Soldan onay almayan hiçbir şey yasallaşamaz. Solun Türkiye’de sayısal tartısı yok tahminen lakin ideolojik ve kültürel tartısı var. Ergenekon süreci başladığında AKP ve Fethullah Gülen koalisyonu birinci evvel solun aklını esir almaya çalıştı ki legallik kazansın bu operasyonlar. Bütün ikazlarımıza karşın bu tuzağa düşen bir sürü solcu oldu ve operasyon legallik kazandı. ’12 Eylül Anayasasıyla hesaplaşma’da da tıpkı şey oldu. Peker’in söylediklerinin meşruiyeti için de solun bir kapı açması lazımdı, o kapı açıldı. Niçin ısrarla Nâzım Hikmet’ten bahsediyor? Bu tabana başından beri Türkiye’deki mümkün muhalefet iktidar bloğunda yeni ittifaklara hazırlık yapıyor. Problem sol mahallede Gül’ün, Davutoğlu’nun, Babacan’ın yenmesi yutulması değil ki. Türkiye solunun aslında freni patladı. Öbür tarafta solun bünyesinde alerji uyandırdığı bir kitle var. Sol, Nâzım Hikmet dendiği vakit aklına vatan hainliği gelen bir kitle var. Peker burayı da hazırlamaya çalışıyor. Siyasetçi değilim diyor fakat Türkiye’nin siyasi haritasına kıymetli müdahalelerde bulunuyor. Bütün bunlar siyasi bir hazırlık. Niçin ikide bir Turan diyor? Aktüel siyaset üzerinden milliyetçi kesitin hesaplaşmalarına seslense tehlikeli olur lakin Turan idealinin gerçek hayatta karşılığı yok. Gerçek karşılığı olsa savaş demek aslında. Bütün haritaların alt üst olması demek, büyük Türk birliğini kuracağız diyorsun. Fakat gerçek karşılığı olmadığı için kimse önemsemiyor. “Nâzım Hikmet diyoruz fakat davamız orada duruyor” diyor. Bu kendi açısından makul bir strateji. Somut argümanları tabi değerli ve bunlar hata. Peker iktidar bloğundaki dağılmayı hızlandırıyor ve bunun sonuçları olacak. Muhalefet de bu süreçte etkileşim halinde. Buradan AKP’nin hasar almadan çıkabileceğini düşünmüyorum.
‘Peker AKP bloğunun bir kesimiydi, o blok koptu ve AKP’nin üzerine düştü’
Aydın Soylu’nun TRT’de katıldığı programı ve orada verdiği bildirileri hatırlatarak, Erdoğan’ın sessizliğinin sebebini sordu. TKP Genel Sekreteri şöyle yanıt verdi:
“Erdoğan çok sıkıntı durumda. Direksiyon hakimiyeti değil sıkıntı, ortada hakim olacak bir direksiyon yok. Oyun kuramıyordu aslında, üstüne bu geldi. Gündemdeki isimler değersiz değil. Bir Sıhhat Bakanı, Eğitim Bakanı tıpkı formda gündeme gelse kolay atlatır tahminen fakat biri aileden, biri Pelikancılardan, biri Ağar, biri Soylu ve anlaşılan devamı da gelecek. Burada karar vermek çok sıkıntı fakat Erdoğan fabrika ayarları problemine ikna olduğunu gösterdiği anda bıçak üzere kesilir, devamı gelmez Soylu da ‘Ben de yakarım ortalığı’ diyemez. O yüzden bu süreçte Erdoğan kendisine bir baht tanınacağını biliyor lakin öte yandan da talih tanınacak Erdoğan çok zayıf bir Erdoğan olur. Daha evvel bu dönemeçlerle karşılaştı Erdoğan, hengame etmeyi seçti. Yani nitekim de ona daima çıkış yolu gösterildi, kararsız kaldı ve sonunda hengame etti. Ben yakın bir gelecekte AKP’den beklenmedik istifalar gelebileceğini düşünüyorum. “Bir şey duyduğum için” değil, ancak bu mümkün. Erdoğan’ı kimi kararlara zorlama atılımları gelebilir. Bence sermaye sınıfı biraz daha denetim altında alınmış bir AKP ya da AKP gibisi yapı arayışı içerisinde. AKP’siz Erdoğan üzere duyumlar var, bütün bunlar da mümkün. Davutoğlu’nun, Babacan’ın muhalefet bloğunda olması yenilenmiş bir AKP çıkmasını mümkün hale getiriyor. Tekrar altını çizeyim, bugünkü muhalefet radikal bir kopuş istemiyor. AKP’ye biriken reaksiyonun yumuşatılmasını ve daha meselesiz bir geçiş yaşanmasını istiyor. O yüzden de Erdoğan’a daima ‘sana bir çıkış yolu göstereceğiz’ tipi iletiler veriyor. Fakat AKP ağır bir hasar aldı. Peker’i iktidar bloğunun bir modülü olarak görüyorum ben. O kesim koptu ve AKP’nin üzerine düştü. Oradan örneğin Soylu’nun sağ çıkması çok sıkıntı.”
‘Ekonomi özel şirketlerin elinde olduğu sürece “temiz siyaset” palavradır’
Okuyan son günlerde lisana getirilen “temiz siyaset” laflarına da değindi. Zenginliklerin özel şirketlerin elinde olduğu sürece pak siyasetin mümkün olmayacağını savunan Okuyan kelamlarına şöyle devam etti:
“Örneğin Mansimov’u, yat limanı problemini daha evvel bilmeyenler, “çökmüşler limana” imgesini okudu. Pekala bu Azeri arkadaşımız nasıl bu kadar varlıklı olmuş? Nasıl gemiler almış? Nasıl Karadeniz’deki petrol nakliyatının 3’te 2’sine sahip olmuş? Burada bir paklık görmesin kimse. Azerbaycan Sovyetler Birliği’nin kesimiydi. Sovyetler yıkıldığında bu ‘iş insanı’ 23 yaşındaymış. Fecî bir süratle zenginleşmiş. Bu nasıl oluyor? Sovyet Azerbaycanı’nda özel fabrika yoktu, hepsi kamunun malıydı. Demek ki yağmalanmış büyük kısmı de bu arkadaşa düşmüş sonra komplo tezgah, Fetullahçılıkla suçlanma. Burada pak olan ne var? Bu öyküde yat limanının ucuza kapatılmasına odaklanırsanız “gariban adamın malına konmuşlar” dersiniz. Burada gariban Türkiye’deki, Azerbaycan’daki fakirlerdir. Rekabet nedir? Devlet ihalelerinde nasıl öne geçilir. Nedir bu ‘suç örgütleri’nin fonksiyonu? İhalelerde devreye girmek. Peker de bunları yaptı. Hatta bir sav Kavala için de gibisi bir şeyi yaptığına dair, F-16’ların modernizasyonunda rakip firmayı ‘caydırmış’. Ancak bu sıkıntının tabiatında var. Dünyanın her yerinde silah şirketleri birbirinin gözünü oyuyor. Özel kesimde paklık, saçma. Kimileri arsızlaşıyor, göstere göstere yapıyor. Cengiz İnşaat üzere. Sermayenin olduğu her yerde olur bunlar. Bürokrasi kapitalist ülkelerde kaynakların nasıl kullanılacağına karar vermektir. İnsanın yanlış yapma özgürlüğü vardır lakin cürüm sürece hakkını nasıl engellersiniz, bu saçmalığın içine düşürmeden. Bu kıssada sistemin kendisi sorgulanmalı. Bürokrasi pak, ahlaklı olamaz. Bu insanın ruhuyla değil sistemin kendisiyle ilgili. Kirlenmemiş bürokrat olursa ayağını kaydırırlar. Dezenfektan satışı büyük bir özgüvenle yaptılar, ellerinde patladı. İnşaat yapan, ihaleye giren bir tek şirket diyemez ki, ‘ben bu oyunun dışındayım’. O yüzden de bürokrasiden ya da siyasetten başlayamaz paklık. Siyasette şöyle paklık olur; ‘Biz bu saltanatı yıkacağız’ derseniz kendiniz korursunuz. Onun dışında pak siyaset dünyanın hiçbir yerinde yok. Türkiye’yi Suriye’de savaşa sokmak için her türlü entrikayı çeviren Davutoğlu’nun pak siyaset demeye ne hakkı var?”
Cumhuriyet’in Soylu açıklaması hakkında gelen soruya Okuyan şöyle yanıt verdi:
“İçişleri Bakanı daima medyayı tehdit ediyor. Cumhuriyet’i değişik halde gündeme getirdi. Cumhuriyet’in hangi çizgisi daha düzgündür öykülerine girmek sıkıntı benim için dışarıdan bir aktörüm fakat ‘Daha evvel yapılanların sorumluluğu bize ilişkin değildir’ demenin farklı yolları olabilirdi. Açıklama anlaşılır üzere değil. Soylu’yu teyit etmek Cumhuriyet’in vazifesi olamaz. Cumhuriyet’in açıklamasına dönük tepkilerdeki liberal tonla ortaklaşmıyorum lakin açıklama etik değil. Bugün AKP iktidarının bir tezine onay vermek durumunda değiliz, bu olacak iş değil. Lakin öte yandan bugün Cumhuriyet’te çalışan herkesi itham altında bırakan yaklaşım da sıcak bakılacak bir yaklaşım değil. Bu tartışmaya ben bir de şöyle bakıyorum; Cumhuriyet’in geçmişten bugüne hiçbir çizgisi bize yakın olmadı. Bunu rahatlıkla söylüyorum lakin Cumhuriyet’in bir çizgisi, geleneği varsa, bunu Can Dündar temsil edemez. Onun temsil edebileceği diğer bir sürü yer var. Bunu bu tartışmadan bağımsız söylüyorum. Soylu’ya cevap vermek için elli bin tane yol var. Bu ortada Türkiye’de bir kere daha bir liberal rüzgar değişik bir formda esecek, esiyor da bunun altını çizmek lazım. Yetmez Lakin Evet’ten sonra yeni bir liberal rüzgar esiyor. Nereye evrilecek bakacağız.”
‘Suç örgütlerinden kurtulmak için örgütlenmek zorundayız’
Aydın’ın “sol nasıl bir rüzgar estirecek sorusuna Okuyan şöyle karşılık verdi:
“Zorluk derecesi yüksek bir devirdeyiz. AKP bloğundaki çatırdama çaresiz toplum kısımlarında ‘acaba gidiyorlar mı’ heyecanı yaratıyor. Bir de kolay tahliller, siyaset şekli haline geldi. Bir orta da Fuat Avni vardı. Bunlar devrimci çaba açısından zorlaştırıcı faktörler. Zira biz kolaycı değil, gerçekçi tahlil üretiyoruz. Bir de şunu söylemek lazım, son görüntüde değişik bir şey vardı, Peker bayağı ‘ilkeler çok da değerli değil, siyaset alanında devlet insanı hareket yapar’ dedi, Atatürk’ten örnekler verdi. Muhtemelen ön alıyor, birtakım şeyler ortaya çıkar diye. Bu yaklaşım yaygınlaşmış durumda. Türkiye’de günü kurtarmak ve yeni istikrarlar ismine her tıp ilkesizliğe onay çıkmış durumda. Burada da sol yeniden bu siyaset usulüne kapı araladı. Ayrıyeten Atatürk’e dair söyledikleri yanlışsız değil. “Bolşevikleri kandırdı, komünist rolü yaparak” dedi. Bunu da söylemek lazım, Sovyetleri Atatürk kandırmadı, iki taraf da karşı tarafı bilerek hareket etti. Zira iki tarafın da çıkarınaydı. Bolşevikler Mustafa Kemal’in ne olduğunu biliyorlardı, komünist zannetmiyorlardı. Ne Atatürk’te ne Lenin’de bir saflık var. Burada değerli olan prensipsizlik, kolaycı tahliller, herkesin herkesle işbirliği yapması ideolojisi Türkiye’ye girdi. Münasebetiyle işimiz sıkıntı fakat bunu biliyorduk ve elimizde kimi imkanlar var. Prensipsiz siyaset giderek daha fazla kişiyi ikna edemez oldu. İşsizlik ve açlık o denli boyutta ki, sistem içi tahlillere ikna olmayan önemli bir toplam var. Biz gücümüzü buradan alıyoruz fakat şu anda büyük siyaset sahnesinde görülmüyor. Lakin bu yol almadığımız manasına gelmez. Biz TKP olarak örgütsüzlüğün alıştırıldığı, örgüt dendiğinde insanların aklına hata örgütlerinin geldiği bir dünyada örgütlülüğü savunuyoruz. Bu toplum her şey için hakkını aramak için, gelecek için, cürüm örgütlerinden kurtulmak için örgütlenmek zorunda. Haziran sonuna kadar yeni semt meskenleri, emekçi meskenleri, köy meskenleri açıyoruz. Kendi çözümümüzü işçi halkın tahlili haline getirmek için her şeyi yapacağız. Türkiye halkı bu kadar çaresiz değil. Susurluk kazası olduğunda partimizin ‘kamyon bekleme örgütlen’ sloganı vardı. ‘Video bekleme, örgütlen’. Ben de izliyorum, kıymetsiz demiyorum. Lakin bununla yetinemeyiz. Üzerimize düşeni yapmazsak daha binlerce cürüm örgütü gelir, Soylu masraf uzunluklu gelir. O yüzden sorunun özüne inmeliyiz, sistem değişikliği demeye mecburuz. Dikiş tutmayan AKP değil, bu nizam. AKP bu sistemin bir devrine damga vurmuş bir siyasi parti. AKP yıkılsın, tıpkı yapıyı sürdürecek daha ihtimamlı bir hükümet mi gelsin isteniyor? Olağan ki AKP gitsin. AKP’nin bu memlekete yaptığı berbatlığın haddi hesabı yok. İnsanlarımızın aklıyla alay ettiler, gençlerimizin, çocuklarımızın geleceğini çaldılar. Bayana, etrafa, bilime düşman bir siyasi iktidar. Gitsin. Lakin bunu derken yerine gelecek olana ait bir irademizin olması gerekiyor. Yoksa Erdoğan gidecek Davutoğlu kılıklılar gelecek, bir de “temiz siyaset” filan diyecekler, yeterlice hududumuz bozulacak. Biz sonuna kadar bu sistemi hem teşhir etmeye çalışacağız hem de bu tertibi değiştirmek için elimizden geleni yapacağız. Bu tertibin değişikliği yarının sorunu değil.”
‘Filistin’de laisist, devrimci, işçi karakterli bir direniş ortaya çıkmalı’
Son olarak İsrail’in Filistin’e taarruzları hakkında konuşan Okuyan şunları söyledi:
“Filistinliler’in yaşadığı vahim bir ıstırap ve yeni değil, yıllardır fecî bir atakla karşı karşıyalar. Öte yandan Filistin ismine konuşan aktörlere bakıyorsunuz, Filistin halkının yaşadığı trajediyle hiçbir alakası olmayan aktörler. Filistin davası diye bir şey yok. Filistin halkının bir çabası olması gerekiyor. Filistin’de herkes haklı değil. Zati Filistin tam olarak ne vakit kaybetmeye başladı? Filistin direnişine yapılan kimi kusurlar sonucu dincilerin hâkim olmaya başlamasıyla. Şu anda Filistin halkı İsrail saldırganlığıyla Hamas’ın aslında zıt kardeşler birbirlerini besliyorlar. Ve burada bir çıkış yok ne yazık ki. O yüzden de Filistin’de de laisist, devrimci, işçi karakterli bir direniş ortaya çıkıncaya kadar bu tablo ne yazık ki devam edecek. O yüzden de Hamas’ın üç tane roketinden filan heyecanlanmak değil problem. Kimin elinin kimin cebinde olduğu aşikâr olmayan Filistin hükümranları var. Enteresan bir şeyden de kelam etmek istiyorum, Almanya’da İsrail yanlısı bir sürü şov oldu geride bıraktığımız günlerde. O şovları destekleyenler ortasında sağcılar, toplumsal demokrat parti,sosyal demokrasinin solunda olduğunu argüman eden Alman sol partisi Linke ve bir de Barzaniciler vardı. Bunu şu yüzden söylüyorum, prensipsizlik konuştuk demin. Bir oturup düşünsünler Türkiye’dekiler biz kimlerle Avrupa’da dost olmaya çalışıyoruz. Türkiye’de fantastik biçimde Avrupa soluna dönük bir ilgi var. Bakın İsrail saldırganlığına takviye mitinginden kelam ediyoruz. ‘İsrail’e anlayış gösterelim, antisemitizm de kötüdür’ çeşidi bir hassaslıktan kelam etmiyoruz. İsrail saldırganlığına dayanak, İsrail bayraklarıyla bir arada. Türkiye’de bir romantizm var Avrupa solbuna dönük. Bu da prensipsizlik. Türkiye’de unsurlu, programlı siyaseti, tutarlılığı, dün dündür bugün bugündür cinsinden bir yalamalığı temsil etmeyecek güç soldu. O yüzden de sol ismine yine sol pahaların savunulduğu bir siyasi çizgi gerekir. Sedat Peker’den medet uman bir sol… Tamam kıymetli şeyler söylüyor, yanlışsız şeyler söylüyor yani itirafları hakikat fakat bu türlü bir sol bu ülkede halka umut veremez. O yüzden derhal kendimize çekidüzen vermek zorundayız. Savlarımızı ve unsurlarımızı daha fazla savunmak zorundayız.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
